Stappen week 1 & 2

Als start wilde ik iets doen met burn-out. Wat precies wist ik nog niet en dus ben ik onderzoek gaan doen.

Na een kort onderzoek kwam ik met de volgende opdrachtformulering:

De opdrachtformulering is: Bedenk en ontwerp een manier om jongeren tussen de twintig en dertig jaar, die vaak last hebben van stress, bewust te maken van de ernstige gevolgen van stress (burn-out) en het belang om hier preventief iets aan te doen door het crëeren van een preventiemethode.

Feedback

Na de feedback werd duidelijk dat dit te breed is en iets is wat ik realistisch gezien niet kan waar maken. Er liggen veel meer kansen om waarde toe te voegen wanneer bepaalde medische inzichten vertaald worden naar ontwerp. Het is volgens docent Wander Eikelboom van belang dus niet zelf een methode te willen ontwerpen maar uit te gaan van een methode en daar ondersteuning aan te bieden door middel van een ervaring op welke manier dan ook. Er is aangegeven dat het van groot belang is zo snel mogelijk contact te zoeken met externe expertise.

Vervolgonderzoek

Hierna ben ik uitgebreid onderzoek gaan doen. Ik heb veel literatuur gezocht, twee interviews gedaan met externe experts en een enquête uitgezet.

Ik dacht dat ik het nu wel duidelijk had.

Ik wilde ze bewust maken van het belang om goed voor zichzelf te zorgen en dat mensen ook goed zijn as ze minder op social media zitten en niet continue aan de hoge verwachtingen voldoen. Ik wilde laten ervaren dat de verwachtingen van deze tijd vaak niet realistisch zijn. Mensen willen reizen, en allerlei diploma’s halen en zelfs als ze dat hebben is het nog niet goed genoeg voor ze. Ik wilde mensen laten ervaren dat ze van kleine dingen ook moeten kunnen genieten die ze nu allemaal aan hun voorbij laten gaan. Ik wilde ze laten beleven dat de prestatiedruk die ontstaat vanuit social media niet realistisch is. Ik wil ze prestatiedruk laten ervaren en daarmee bewustwording creëren. Dus ik wil..... etc. etc.

"Even met beide benen op de grond"

Dit is veel te breed en ik wilde zoals gewend van mezelf het liefst honderd dingen in één project stoppen.

Meeting met docent Wander Eikelboom en studiegenoten

Het werd mij duidelijk dat ik nog niet specifiek weet wat ik wil en waar ik onderzoek naar aan het doen ben. Ik heb ook nog veel aannames gemaakt en te veel gefocust op social media. Ik ben verder gaan onderzoeken naar welke oorzaken er nog meer zijn en ben er zo ook achter gekomen dat social media niet perse een hoofd-oorzaak is. Voor de doelgroep tot en met 18 jaar is dit wel vaak zo maar niet voor mijn doelgroep 25-35. Ik moet dus net een andere richting op gaan denken.

Sparren

Ik ben gaan sparren met twee vrienden en een klasgenoot. Meer duidelijkheid. Draai het eens om zeiden ze, begin klein en breid je doel uit. Dit ben ik gaan doen.

Wat wil ik nu eigenlijk echt?

Ik wil jongeren bewust maken van het feit dat het ook hen kan overkomen.

"leuk, maar is dat niet heel lastig..?" zeiden ze. Ja inderdaad. Ik ben dus nog verder terug gaan denken.

Kortgezegd: Ik wil hun ogen openen.

Er zijn zoveel redenen waardoor je een burn-out kunt krijgen en veel daarvan zijn steeds vaker de oorzaak. Anders gezegd wil ik risicopatronen zichtbaar maken. Als ze zich daardoor bewust worden van het feit dat het hen kan overkomen is dat mooi meegenomen, maar dit is dan ten minste niet het uitgangspunt.

Misschien durven ze door het zien van de risico's wel hulp te gaan zoeken of eens goed naar hun huidige patronen te kijken.

Maar dit is nog te breed, het mag specifieker.

Nieuwe opdrachtformulering/ Onderzoeksvraag:

Hoe kan ik de doelgroep 25-35 jaar, bewust maken van de risicofactoren van burn-out met behulp van het laten zien van hun patronen?

Hoe kan ik dit doen:

* Benaderen vanuit emotie

* Benaderen vanuit een beleving

* Benaderen vanuit een hulpmiddel

Waarmee kan ik dit doen:

* Onderdompelen

* Storytelling

* Gebruik van een metafoor