top of page

W12 | Testopnames en video

  • Foto van schrijver: Lindsay van Eekelen
    Lindsay van Eekelen
  • 18 apr 2018
  • 3 minuten om te lezen

Ondertussen heb ik van zo'n 15 personen binnen mijn doelgroep feedback gekregen over mijn verhaal.


Ik vroeg ze of ze zich kunnen identificeren met of kunnen herkennen in het verhaal.

Ze gaven allemaal aan dat ze zich in een hoop dingen kunnen herkennen en mee kunnen identificeren. Enkele gaven aan dat ze al stress kregen door het lezen van het verhaal.


Vooral veel moeheid, negeren van signalen en dingen die mis gaan of niet lopen zoals gepland worden herkend en genoemd.


Ik kreeg ook tips hoe ik dit meer beeldend zou kunnen maken.

* Als ik multitask focus ik mij maar kort op een iets en dan meteen op iets anders. Dit kun je visueel maken

* Ik denk dat je veel gebruik moet maken van beeld en geluid

* Stress en spanning kun je laten voelen door veel close-up te gebruiken. Je hersenen verliezen dan een groot stuk overzicht wat ook stress oplevert.

* Veel en snel veranderen van beeld geeft ook stress

* Ik kreeg hartkloppingen van je verhaal

* Ik denk dat veel mensen zich hierin herkennen

* Ik was na het lezen van 1 dag al gestrest.


Ik ben nu een testvideo aan het maken. Ik heb ƩƩn dag voor een groot deel uitgewerkt. Nog niet in VR maar met gewoon beeld. Dit om eerst eens te kijken wat de beelden doen.

Ik merkte bij het editen dat het al snel een lange video wordt. ƉƩn dag duurt al snel anderhalve minuut. Dit betekend dat 4 dagen al snel 6 minuten duurt. Dat is vrij lang voor een ervaring. Het zal snel saai worden en zeker al snel vermoeiend worden.


Ik begin nu dus te twijfelen of ik het wel op deze manier moet gaan weergeven.

Hier is de eerste testvideo;


Op welke andere manieren kan ik de stapeling van stress weergeven?


Ik kan zeker ook een stapeling maken door situaties achter elkaar te zetten en de persoon niet perse dagen te laten beleven.


Ik zat te denken aan andere beelden die ik ken waar ik een sterk inlevingsgevoel bij krijg.

Bijvoorbeeld de clip; Tove lo - High

Misschien ligt het aan mij persoonlijk, maar ik heb ook wel eens avonden gehad waarop ik me super slecht voelde en gewoon door ging. Overcompenseren.


Zeker door de manier van filmen krijg je echt het dronken gevoel hier. Datzelfde moet ik gaan wegzetten maar dan met stress, alle ballen in de lucht houden en stapeling ervan. Je krijgt in deze video ook heel sterk het gevoel dat ze er heel alleen voor staat en niemand haar hierin helpt. Als ik het analyseer komt het mijns inziens doordat het persona constant belicht is en de rest niet. Daarnaast is ze steeds in een andere ruimte en hoe gaar het personage er ook uit ziet, zelfs dan is er niemand die ook maar haar richting op kijkt. Echter kan ik het niet op deze manier maken omdat ik wil dat je door de ogen van een personage kijkt.


Ik ben voorbeelden gaan zoeken van beelden waarbij je vanaf de eerste persoon kijkt.

Wat me opvalt is dat er weinig "first person" video's te vinden zijn. Ik zocht naar musicvideo's maar eigenlijk zijn het voornamelijk games die op deze manier weergegeven worden.


Ik loop vast. Hoe kan ik dit nu overbrengen?

Ik ben gaan zoeken naar routines en vond de volgende video.

Waardoor krijg je het routine-gevoel. Je ziet eerst een ƩƩn dag. Deze dag heeft details, hoe hij naar het werk gaat, in welk gebouw hij zit. Uiteindelijk wordt het nacht en gaat hij slapen. De volgende dag gaat de wekker en wordt hij wakker. Details worden overgeslagen. Je ziet hem enkel eten en achter zijn computer zitten op het werk. Hoe hij daar kwam is overgeslagen, in welk gebouw is overgeslagen. Dit weet je namelijk al. Daarnaast zijn de shots die gaan over het van en naar werk gaan ook korter. Bij de derde dag worden de shots nog korter en worden er weer details weggelaten. Daarnaast zie je een kalender zodat je een beeld krijgt van het aftellen van de dagen.. de sleur en de routine. Nu wil ik zelf geen sleur weergeven maar ik kan hier wel dingen voor mezelf uit halen. Ook zit er een extra karakter in deze film. Een klein donker poppetje wat steeds groter wordt naarmate zijn dagen zwaarder worden. Het lijkt een groeiende depressie te zijn. Een karakter zou ook iets zijn wat ik zou kunnen gebruiken. Stel dat je stressniveau groeit en dit zichtbaar wordt.



Recente blogposts

Alles weergeven

ComentƔrios


bottom of page