W9 | Ik zelf in de risicogroep?

Afgelopen week heb ik helaas weinig aan mijn afstuderen gedaan. Daarentegen ben ik er in mijn hoofd wel veel mee bezig geweest. Ik had een lastige week. Druk met eigen opdrachten, een nieuwe computer gekocht waarvan ik alles moest installeren, met mijn zieke moeder naar het ziekenhuis en hier en daar een discussie met mijn vriend. Alles bij elkaar was dit weer even genoeg. De stres liep hoog op en ik kreeg lichamelijke klachten. Astma speelde op, mijn hart klopte sneller, ik kon slapen wat ik wilde maar rustte niet uit. Voor mij een teken dat ik tegen mijn reserves aan zat en andere dingen even op stop moest zetten. Terug naar de basis, terug naar mezelf.

Ik ben mezelf gaan afvragen wat ik de laatste weken allemaal heb gelezen over overspanning en burn-out. De oorzaken, gevolgen en preventies hebben veel inzicht gegeven. Dit helpt mij ook in mijn persoonlijke ontwikkeling.

Ik merkte dat ik mezelf helemaal gek aan het denken was;

"haal ik het wel, vind ik wel een leuke baan, moet ik wel bij mijn vriend in Waalwijk gaan wonen, wil ik niet liever in Breda wonen, mijn beste vriendin gaat een jaar op reis, komt het ooit goed met mijn moeder en gezin, ga ik ooit meer opdrachten krijgen met mijn bedrijf, kan ik dit jaar nog op vakantie, welke rekeningen gaan er nog komen, vinden anderen mij wel goed genoeg? " enzovoort..

Natuurlijk heb ik in mijn onderzoek ook te horen dat burn-out een aanpassingsstoornis is. Laat ik nu in een situatie zitten waarin er ook veel veranderd. De rollen bij mijn vrijwilligerswerk veranderen, binnen nu en een half jaar moet ik mijn woning uit, mijn beste vriendin gaat een jaar weg, ik moet ineens alleen i.p.v. met zijn twee gaan zingen in mijn band, mijn moeder wordt zieker, en als alles goed gaat is over een half jaar mijn studieperiode voorbij en zal ik gaan werken.

qua persoonlijkheid en verleden val ik zeker ook in de risicogroep. Juist door dit project ben ik nu heel bewust van mezelf. Ik merk signalen soms laat op maar zeker niet te laat. Ik kies er op tijd voor om rust te nemen, wat anderen daar ook van vinden en of ze het wel of niet begrijpen. Een weekje minder aan mijn afstuderen doen kan tot nu toe nog geen kwaad, ik ben da arom ook niet bestraffend naar mezelf. Tot op heden heb ik namelijk elke week erg veel gedaan. Het is een proces waarin ook motivatie en planning belangrijk zijn.

Tijdens het bedenken van ideeën en maken van prototypes heb zelf nog eens een burn-out test gedaan (Gezondheidsplein, 2018). Dit kwam eruit. Volgens de test zit ik zelf tegen een burn-out aan. Dit komt op dit moment natuurlijk overeen omdat ik zelf al merk dat ik over mijn grenzen ben gegaan. Ik heb de rust gepakt die ik nodig dacht te hebben.

Vanaf vandaag pak ik het weer op. Stap voor stap.